در اکران فیلم سینمایی «استاد» با حضور هنرجویان و اهالی رسانه مطرح شد؛
«استاد» حرف مهمی برای اساتید و دانشجویان دارد
عماد حسینی، کارگردان فیلم سینمایی «استاد» در جمع هنرجویان سینمایی و اهالی رسانه، گفت: پروتکل‌های ارتباط استاد و دانشجو باید متناسب با فرهنگ بومی کشور ایران تنظیم شود. همچنین برای سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری در این زمینه، باید به این مسائل فکر و قوانینی برای رسیدگی به تخلفات وضع شود.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی تبلیغاتی بهمن سبز، فیلم سینمایی «استاد» با حضور سیدعماد حسینی، کارگردان این فیلم، جمعی از هنرجویان و تعدادی از خبرنگاران در سالن مرحوم رسول ملاقلی‌پور سازمان سینمایی سوره به نمایش درآمد.
پس از نمایش فیلم سینمایی «استاد»، حاضران در سالن سؤالاتی از عماد حسینی کارگردان فیلم پرسیدند و او با اشاره به چالش‌های ساخت فیلم اول خود، گفت: «از زمان شروع تا فیلمبرداری این پروژه، حدود دو سال طول کشید که یک سال و نیم از این زمان صرف فراهم کردن مقدمات کار، از جمله گرفتن مجوز پروانه ساخت و نوشتن فیلمنامه شد. همچنین فیلمنامه آن ۲۰ مرتبه بازنویسی و این بازنویسی‌ها همزمان با پیش تولید فیلم انجام می‌شد.»
این کارگردان با توجه به فرآیند نوشتن و اصلاح فیلمنامه‌ای که به موضوع سوء استفاده از زنان پرداخته شده است، گفت: «برای بهبود فیلمنامه، با افراد مختلفی از جمله استادان دانشگاه، دوستانی که در کشورهای مختلف تحصیل کرده‌اند و روانشناسان مشورت شد.»
وی افزود: «در فیلمنامه به قربانیان سوء استفاده نیز مراجعه شد تا نظرات و احساسات واقعی آن‌ها در مورد موضوع فیلمنامه دریافت شود. این افراد که در دوران دانشجویی مورد سوء استفاده قرار گرفته بودند به بررسی احساسات و تجربیات واقعی پرداخته و اصلاحاتی را در فیلمنامه پیشنهاد دادند. همچنین هدف نهایی این بود که فیلمنامه‌ای قابل قبول و تأثیرگذار نوشته شود که احساسات واقعی را به درستی منتقل کند.»
حسینی اظهار کرد: «بحث سوء استفاده جنسی در موقعیت‌های قدرت، به ویژه در محیط‌های دانشگاهی، موضوعی مهم و جهانی است. این نوع سوء استفاده زمانی رخ می‌دهد که فردی با قدرت، مانند استاد، از موقعیت خود برای تحت فشار قرار دادن دانشجو استفاده می‌کند. در این راستا، آثار متعددی نوشته شده است، از جمله نمایشنامه اولئانا اثر دیوید ممت که به بررسی رابطه استاد و دانشجو می‌پردازد. همچنین بنده به عنوان یک استاد دانشگاه، از مشاهدات خود در مواجهه با این موضوع در دانشگاه‌های ایران نیز استفاده کردم و امیدوارم درباره این مسئله تفکر و بررسی بیشتری صورت گیرد.»
او با اشاره به سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری در رابطه با پروتکل‌های ارتباط استاد و دانشجو، تصریح کرد: «یکی از دوستان بنده که دکتری خود را در انگلستان گرفته است و تجربه تدریس در این کشور را دارد، می‌گوید در کشور انگلستان، در شروع کار استاد، فرم‌هایی به او داده می‌شود که پروتکل‌های ارتباط استاد و دانشجو را مشخص می‌کند. مثلاً در این پروتکل‌ها آمده است که اگر دو طرف تمایل به برقراری رابطه‌ای داشته باشند، باید این موضوع به صورت مکتوب به دانشگاه اعلام شود، که این اقدام می‌تواند از سوءاستفاده‌ها و ابهامات بعدی جلوگیری کند.»
کارگردان فیلم استاد با تأکید بر اینکه این موضوع در کشور ایران باید مورد توجه قرار گیرد، بیان کرد: «پروتکل‌های ارتباط استاد و دانشجو باید متناسب با فرهنگ بومی کشور ایران تنظیم شود. همچنین برای سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری در این زمینه، باید به این مسائل فکر و قوانینی برای رسیدگی به تخلفات وضع شود.»
حسینی در پایان گفت: «فیلم استاد حرف‌های مهمی برای اساتید و دانشجویان دارد و امیدوارم که این موضوع در جامعه مطرح شود و صاحب‌نظران از جمله جامعه‌شناسان، روانشناسان و حقوق‌دان‌ها در مورد آن تأمل کنند و راهکارهایی ارائه دهند چون هدف ما این است که با طرح بحث در این زمینه، وضعیت بهتری حاصل شود.»
